Xalq yazıçısı Mövlud Süleymanlının «Dəyirman» povesti
buxovlar içində yaşamağa məhkum olan insanın axtardığı və
sonucda tapa bilmədiyi «çıxış yolları»nı ifadə edir.
Əsərin yarandığı dövrdə təkcə qəhrəmanları yox, elə
müəllifin
özü də çıxılmazda imiş... Məhkəməsi qurulan
«Dəyirman»un yox, həqiqəti «üyütdüyünə» görə keşməkeşli
yollardan keçib. Müəllifə – əsərin ardını yaz – deyənlər
ondan daha işıqlı və çağdaş şünasların xoşuna gələcək mətn
gözləyiblər... Amma təbiətə qarşı getmək olmaz.
«Dəyirman»ın ardı elə öz ideyasının tamamı kimi meydana
gəlib və əsər öz taleyini yaşamaqdadır...
Same category
comments6